Apolitik yoktur gizli Tayyipçi vardır !
Kelime
“Kelime nedir?” diye sordu bir arkadaşım. Bazı şeylerin bilimden öte anlamı vardır.
“Harfler bütünü”, “cümlenin anlamlı parçası” diye saçmalamadım karşısında. Ama ağzımdan çıkmak için çok güçlüydü kelimeler.
Bilgi güçken ucuza yayamazdın. Onun yerine havada bir çember çizdim elimle, daha ucuzdu, yüzüne üfledim. Kurşun yemiş gibi sarsıldı,
geri çekildi. Ama yemedi, ucuzdu çünkü. Güçsüz bir sembol, dedi. Bir o kadar güçsüz beyninin emriyle. Bilgiyi ucuza yayamazdın.
Altılı Maça
[Soğuk bir zemin. Neden boynum ağrıyor
Doğruluyorum. Ben mi kokuyorum? Tanıyamıyorum. Sakalımı taradığımda keskinleşiyor koku: neden dandik plastik kokuyorum?
Park boş. Sokak lambaları sönüyor. Bankın altında gazoz, kola ve bira şişeleri var.
Üzerime yorganı hangi avel attı?
Salyalı çekirdek çöpleriyle dolu etraf. Birer birer çiğniyorum. Çıtırtı yok.
Sokağa çıkıyorum. Sokak boş. Henüz yirmi metre yürümeden bir durak görüyorum. Boş.
Stadyumun oradaki mi bu? Tıslayan yaylı zımbırtılar dikkatimi sağıma çekiyor. Bakıyorum.
Boynumun ağrısı geçiyor birden. Otobüs geliyor. Otobüs duruyor.
İçinden tek bir adam iniyor. Tam karşımda dikiliyor.
Otobüs boş, şoförü olmadan kalkıyor. İnen herifin ayağında postal, üzerinde toprak ve bitkilerin renkleri.
Gözümün içine bakıyor. Büyük bir kaybı var. Sağ omzunda altılı maça rütbesi var. Sol omzu boş. Belki de budur.
Hemen sağ eliyle tutuyor sol omzunu. Benden gizliyor.
- Seni temin ederim ki yanılıyorsun.
Tempolu şekilde koşmaya başlıyor. Kovalayamıyorum.
Peki bunu ne kadar istiyorum? Tek apoleti de yere düşüyor. Omuzları boş.
Koşup maçalı karta bakıyorum. Arkasına Balmoral Şatosu işlenmiş.
Yeniden çevirdiğimde maçaların da komutanları gibi kaçtığını görüyorum.
Boş kâğıda tarih atıp cebimin derinliklerine yolluyorum:
27.09.91]
